Czy dzisiejsze programy telewizyjne oraz seriale paradokumentalne mają nam coś wartościowego do przekazania i czy są wartościowe? Często je oglądamy tylko z samej ciekawości nie zdając sobie sprawy, że możemy zachowania z tych produkcji wnieść do własnego życia.
Często możemy usłyszeć, że nie oglądamy telewizji, ponieważ nic ciekawego tam nie ma. Jednym z najbardziej znanych seriali paradokumentalnych jest "Dlaczego ja?" reżyserowany przez reżysera "Świat według Kiepskich" - Okil Khamidov. Serial taki opowiada historie ludzi dotkniętych przez los. Z początku wiodą spokojne życie, po chwili spada na nich nieszczęście, które starają się rozwiązać.
W większości skierowane są do dorosłych, wiec wydawałoby się, że nie ma w nich zagrożeń dla młodszych widzów. Niestety, większość tego typu produkcji emitowana jest w ciągu dnia, kiedy dostęp do telewizora mają przede wszystkim dzieci i młodzież. Co więcej, część z tych programów w zamyśle skierowana jest do nich. Seks wśród nastolatków, spożywanie alkoholu i narkotyków są często tematami przewodnimi seriali, co zdecydowanie nie sprzyja budowaniu odpowiednich postaw i przekonań wśród młodych widzów.
Podawanie wzorców oznacza przedstawienie młodemu odbiorcy różnych modeli postępowania, które wywołują w nim chęć naśladowania, czyli upodobanie się do modeli pod względem wyglądu, sposobu wyrażania siebie, przekonań i zachowań.
Dzieci i młodzież przyjmują także negatywne zachowania i postawy takie jak: agresja, nietolerancja, brak wrażliwości na ludzką krzywdę, wrogość wobec innych ludzi. Seriale dostarczają im również pomysłów, jak ujawnić własne agresywne odczucia oraz mają negatywny wpływ na stosunek uczniów do nauczycieli. W serialach tego typu bardzo często promuje się okazywanie braku szacunku dorosłym oraz łamanie zasad i norm panujących w szkole. Oglądamy tam również patologie społeczne, takie jak kradzież, znęcanie się nad rówieśnikami, zastraszanie, alkoholizm, przemoc, seks, rozwody i inne.
Rodzice często są nieświadomi konsekwencji nadmiernego oglądania telewizji lub programów nieodpowiednich do wieku ich dzieci. Nie zdają sobie sprawy, iż telewizja niszczy ważne elementy dzieciństwa, m.in. poczucie bezpieczeństwa i optymizmu. Skupia się na tematach przerażających tworząc w dziecku przekonanie, że świat jest tylko zły. Dodatkowo lansuje bezwzględność, pogardę dla osób słabszych, innych oraz jak już wspomniałam, uczy zachowań agresywnych. - Katarzyna Prędkiewicz, psycholog w gimnazjum im. Janusza Korczaka w Chojnie.
